Despertar

Despertei nas gañas de vela.
Xa non son nada pensei!
xa non son nada sen tela.
Quería dete-lo tempo,
soñar que eu xa son ela.

Miroume na alborada,
e tan so pensaba en bica-la,
sentir a súa calor cada día
sorría a vida no adeus a nada.

Camiñaba despaciño
rumbo a miña estrela
ata volverme yonqui,
yonqui de amor por ela.

Non podo vivir sen ti!
miña ruliña pequena
pois antes xa non vivía
na busca da túa estrela.